اگر تو نباشی چه کسی می تواند حرف های مرا
بشنود و دم نزند، بشنود از
کار های اشتباهم و هیچ نگوید
بشنود و باز هم مرا که لایق
تنبیه هستم، تشویق کند، بشنود
و باز هم لطف کند به من، بشنود
و باز هم لبخندش را به من هدیه کند،
تو بگو؛ معبود من!
جز تو کیست آن کس؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر