از دست دنیا و آدماش خسته ام
کنج اطاقم با سکوتم **** تنها نشستم پلکامو بستم
فرقی نداره روزگار واسم **** از آدماش خسته ی خستم
هر کی یجور دست رو دلم میذاره **** هر کی یه جور میره تنهام میذاره
دلا سنگ شده خوبیا کم شده **** هر کی یه جور گریم و در میاره
پشت خندهام غم فراوون **** تو چشمام همیشه نم نم بارون
گریه هامو کسی دوست نداره **** واسه همینکه لبام همیشه خندون
غم تو دلم دیگه نمیخوام بمونه **** دل میخوام که واسم عاشقونه بمونه
توی تاریکیا آسمون قلبم **** ستاره چشمک بزنه و بمونه
خستم از آدمکای دور و ورم **** وقتی توی تنهایا جام میذارن
وقت احتیاج به دستاشون **** میرن منو تنهام میذارن
دیگه بس اسمون گریون دید م **** بسم هر چی نامردی دیدم
بسم هر چی دلم و شکوندن **** هیچی نگفتم و فقط خندیدم
شب بود وغم بود ودل بود نبودم **** شعرای عاشقونه سرودم
تن نمیدم به عشقی که دروغ **** مجنون زمونه قلبش شلوغ
آخدا قلبا همه تنها میمونه **** کسی دیگه قدر کسی و نمیدونه
آخدا دلم تنگ از زمونه **** اما هنوز میخونم عاشقونه
آخداسنگ صبورمن تویی **** به عشق تو که هنوزم میخندم
به آسمون آبی و فرشته های **** تو آسمونت دل میبندم
خوندم برای عاشقی **** خوندم برا دلای شقایقی
ولی ازم گذشتن به سادگی **** خواستنم برای دقایقی
هر کی خودشو یجوری جا کرد **** هر کی یجوری با دلم یجوری تا کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر