منم تنهاترین تنهای تنها
خوشا شاخه گلی او غم ندارد
درون سینه اش ماتم ندارد
خوشا کوزه گلی حتی شکسته
چو بوسه بر لب عاشق نشسته
خوشا فال دلم را بد نوشتند
درون سینه ام غم را سرشتند
خوشا بر این دلم که غم ببارد
که آخر غم مرا یاد تو آرد
تویی که غم گسار هر غمی تو
به روی زخم این دل مرحمی تو
تو که اینک شدی افسانه ما
برای این دل دیوانه ما
تو که گویی مقصر سرنوشت است
خدا ما را به تقدیری نوشت است
منم تنها ترین تنهای تنها
که تنها ماند میان سیل غم ها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر